Αιγαίο - Μικρασία
Από την ανακάλυψη της ναυσιπλοΐας στην αρχαιότητα το Αιγαίο είναι η θάλασσα που ενώνει δυο ηπείρους. Με 3.000 μικρά και μεγάλα νησιά έχει αναπτύξει έντονο το στοιχείο της ιδιαιτερότητας κάθε τόπου. Οι άνθρωποι… γαντζωμένοι λες πάνω στους αγριόβραχους, ίδια υπερασπίζονται και τον τοπικό τους πολιτισμό, τις μουσικές, τα τραγούδια, τους χορούς, τα ενδύματα κλπ.
Αυτή η πολιτιστική περιοχή περιλαμβάνει τα μεγάλα νησιά του Βορείου Αιγαίου Ικαρία, Ίμβρο, Λέσβο, Λήμνο, Σάμο, Τένεδο και Χίο.
Δείτε και Αιγαίο Πέλαγος στην ελληνική βικιπαίδεια.
Από την ανακάλυψη της ναυσιπλοΐας στην αρχαιότητα το Αιγαίο είναι η θάλασσα που ενώνει δυο ηπείρους. Με 3.000 μικρά και μεγάλα νησιά έχει αναπτύξει έντονο το στοιχείο της ιδιαιτερότητας κάθε τόπου. Οι άνθρωποι… γαντζωμένοι λες πάνω στους αγριόβραχους, ίδια υπερασπίζονται και τον τοπικό τους πολιτισμό, τις μουσικές, τα τραγούδια, τους χορούς, τα ενδύματα κλπ.
Αυτή η πολιτιστική περιοχή περιλαμβάνει τα μεγάλα νησιά του Βορείου Αιγαίου Ικαρία, Ίμβρο, Λέσβο, Λήμνο, Σάμο, Τένεδο και Χίο.
Δείτε και Αιγαίο Πέλαγος στην ελληνική βικιπαίδεια.
Δημοτικά τραγούδια Αιγαίου - Μικρασίας
|
Αγάπη είχα κι έχασα
(Ντούνες και ντούνες) Aγάπη είχα κι έχασα από την αμελιά μου, τώρα τη βλέπω σ’ άλλονε και καίγετ’ η καρδιά μου, ντούνες και ντούνες, μα την Παναγιά, φαραώ και μπαγιαντέρα έχεις τα μαλλιά. O ουρανός κι αν κατεβεί κι η γης ανέβει απάνω, δεν σε αρνούμαι μάτια μου, εκτός αν αποθάνω, έλα να σε φιλήσω και φίλα με κι εσύ, και σαν το μαρτυρήσω, μαρτύρα το κι εσύ. Όλος ο κόσμος με ρωτά τι έχω κι όλο λυώνω, μα τη φωτιά που μ’ άναψες δεν τήνε φανερώνω, ο ήλιος βασιλεύει στην άκρη του γιαλού, πουλί μου αγαπημένο μην αγαπάς αλλού. Aλοίμονο όποιος το πει πως ειν’ γλυκιά η αγάπη, εγώ που τη δοκίμασα είναι πικρή φαρμάκι, ο ήλιος βασιλεύει κι η μέρα σώνεται, κι ο νους μου στο κεφάλι δεν π'ριμαζώνεται.
Γιωργίτσα
Ἐγώ ’λεγα νά σ’ ἀγαπῶ, κανείς νά μήν τό ξέρει, τώρα τό μάθανε οἱ δικοί, τό μάθανε κι οἱ ξένοι, ἔλα Γιούλα, Γιούλα, Γιούλα, ἔλα πάρε με, ἄνοιξε τίς δυό σου ἀγκάλες, μέσα βάλε με. Tό γιασεμί στήν πόρτα σου ἄνθισε καί θά δέσει, τ’ ἀγγελικό σου τό κορμί στά χέρια μου θά πέσει, μάζεψε σύ τά γιασεμιά κι ἐγώ τά βελονιάζω, πούλησε τήν ἀγάπη σου κι ἐγώ τήν ἀγοράζω.
|
Θε' να ταξιδέψω πάλι
Θε’ να ταξιδέψω θέλω, έρι πάλι, στης Αττάλειας τα νερά, και μια ψαριανή κοπέλα, έρι πάλι, το μαντήλι της κουνά. Με τα ψαριανά καράβια, έρι πάλι, που 'χουν ναύτες λεβεντιά, που 'χουν ναύτες παλληκάρια, έρι πάλι, κι έχουν όρτσα τα πανιά. Είπα σου να φύγω θέλω, έρι πάλι, έλα ακλούθα με κι εσύ, κι ας βουλιάξει το καράβι, έρι πάλι, κι ας ρημάξει το νησί. • παρτιτούρα Καροτσέρη τράβα
Καροτσέρη τράβα να πάμε στα Ταταύλα, πόσα τάλληρα γυρεύεις να μας πας και να μας φέρεις. καροτσέρη τράβα, γρήγορα να πάμε, καροτσέρη τράβα ίσια να μας πας και στα Πατήσια, καροτσέρη να δυο λίρες για τις βόλτες που μας πήγες, Έχεις φρύδια σαν γιοφύρια Έχεις φρύδια σαν γιoφύρια, έχεις μάτια ζευτουνιά, σ’ έχουνε ζωγραφισμένη στήν Ἁγια Σοφιά, είσαι άσπρη σαν το χιόνι, λαμπερή σαν τη φωτιά, σ’ έχουνε ζωγραφισμένη, στήν Ἁγια Σοφιά. Άσπρη μου παχιά σουλτάνα την καρδιά μου ράγισες και το νου μου τον επήρες και τον εβαλάντωσες.
Κάτω στο γιαλό
Kάτω στο γιαλό, κάτω στο περιγιάλι, κόρην αγαπώ, ξανθή και μαυρομάτα, δώδεκα χρονώ κι ο ήλιος δεν την είδε, μον' η μάνα της Kανέλα τη φωνάζει, Kανελόριζα και άνθος της κανέλας, κόρη της μηλιάς τα μήλα φορτωμένη. Zήτησα κι εγώ να πάω να κόψω μήλα, μήλα δεν ηύρα μόν' τον καημό επήρα πέφτω σ' αρρωστιά.
|
