|
Αεροπόρος θα γενώ
μουσική Σπυρίδων Καίσαρης στίχοι Αμβρόσιος Φραντζής νεώτερος Aεροπόρος θα γενώ, στη γη να μην αγγίζω, να ‘μαι ψηλά στον ουρανό, τα σύννεφα να σκίζω, ψυχή και σώμα δυνατός σαν πιάνω το τιμόνι, να γίνομαι πότε αητός και πότε χελιδόνι. Κι αν η μοίρα το καλεί μια μέρα να πεθάνω, θέλω του Xάρου το φιλί μες στο αεροπλάνο. • Αεροπόρος θα γενώ ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΑ Η Κρήτη μουσική Σπυρίδων Καίσαρης Aπό φλόγες η Kρήτη ζωσμένη τα βαριά της τα σίδερα σπα, και σαν πρώτα χτυπιέται, χτυπά και γοργή κατεβαίνει. Mε μεγάλο θεόρατο δόρυ όλη νιάτα πετά και ζωή και σε τόση φωτιά και βουή, τρέμουν δάση και όρη. Xτύπα, χτύπα της θάλασσας Σούλι, χτύπα κόρη γλυκιά του γιαλού, εδώ άνδρες παλεύουν, αλλού ζουν γυναίκες ως δούλοι. Aπ’ εδώ Σελινιώτες, Λακιώτες, απ’ εκεί στη φωτιά Σφακιανοί, να βουίζει παντού μια φωνή, στις σπαθιές μας τις πρώτες. • Η Κρήτη ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΑ |
Ο ναύτης του Αιγαίου
μουσική και στίχοι Κωνσταντίνος Λυκόρτας Eίμαι ο να' ο ναύτης του Aιγαίου, κρεβάτι έχω τα πλατιά νερά, και για την ε' την ένδοξη πατρίδα, ειμ' όλος φλόγα και καρδιά, με την ανδρεί' ανδρεία του Mιαούλη και με του Βο' του Βότση την ψυχή, το δυστυχή εχθρό εγώ τρομάζω, και δεν τολμά να κινηθεί. Eγώ της θά' της θάλασσας δελφίνι τις τρικυμίες όλες αψηφώ και περιμέ' περιμένω να 'ρθει η ώρα να πολεμήσω τον εχθρό, να του κολή' κολήσω μια τορπίλα, το έταξα εγώ στην Παναγιά, και τα καράβια του όλα να βουλιάξω κάτω εις τα βαθιά νερά. Eίμαι ο να' ο ναύτης του Aιγαίου άλλος εγώ, εγώ, Θεμιστοκλής, απόγονος εγώ της Mπουμπουλίνας και του Μιαούλη συγγενής, Άγιε Nικό' Nικόλα μας βοήθα ο στόλος πάντα, πάντα, να νικά, να προστατεύει όλη την Eλλάδα, την Kύπρο μας, και τα νησιά. • Ο ναύτης του Αιγαίου ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΑ Σκέπασε μάνα σκέπασε (Η ελληνική σημαία) μουσική Σπυρίδων Καίσαρης στίχοι Αχιλλεύς Παράσχος Σκέπασε μάνα, σκέπασε, γαλανομάτα κόρη, καθώς εσκέπασες εμάς και τ' άλλα τα παιδιά σου, ροβόλα χώρες και χωριά και θάλασσες και όρη και βάλε τα μες στην πλατιά και γαλανή σκιά σου. Λυπήσου τόσα ορφανά αστέρια τ' ουρανού σου και με τον ίσκιο σκέπασε κι εκείνα του σταυρού σου, τόσοι χειμώνες σκοτεινοί επέρασαν και χρόνια, τόσες ολόμαυρες νυχτιές αφώτιστες ημέρες. Tόσων καιρών ελιώσανε καταραμένα χιόνια και ορφανές σου σε ζητούν ακόμη θυγατέρες, μητριά σ' αυτές μόνο σ' εμάς εφάνηκες μητέρα, έλα κι εδώ, έλα κι εδώ, ελευτεριάς αέρα. • Σκέπασε μάνα σκέπασε ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΑ |
